Choroby bakteryjne warzyw kapustych
Do najgroźniejszych chorób bakteryjnych warzyw kapustnych należą: czarna zgnilizna kapustnych i mokra zgnilizna bakteryjna. Patogeny powodują bakteryjne gnicie róż kalafiora, brokuła, główek kapusty. Istnieje duży problem z ochroną kapustnych przed bakteriozami z uwagi na brak środków o dużej skuteczności.
Czarna zgnilizna kapusty
Czarna zgnilizna kapusty wywoływana jest przez bakterie Xanthomonas campestris pv. campestris. W początkowej fazie choroby na brzegach liści pojawiają się żółknące plamy w kształcie litery V. Na tle plam widoczne są czerniejące nerwy biegnące wzdłuż głównego nerwu liści aż do głąba. Tkanki czernieją stopniowo w całej roślinie powodując szybkie gnicie liści. Choroba może rozwijać się w okresie przechowywania, dyskwalifikując całą partię kapusty do handlu.
Sprawca choroby zimuje w resztkach pożniwnych w glebie. Źródłem choroby bakteryjnej warzyw kapustych mogą być porażone nasiona i gatunki chwastów kapustowatych. W okresie wegetacji bakterie wnikają biernie wraz z wodą w miejscu uszkodzeń roślin oraz przez aparaty wodne znajdujące się na obrzeżach liści. Rośliny są najczęściej porażane od 2 dekady lipca, podczas wysokiej temperatury i wilgotności powietrza. Jak czytamy w jednej z, przy dużej ilości opadów lub obfitym nawadnianiu przy temperaturze 25-30oC, objawy choroby pojawiają się już po 10-12 dniach od zakażenia.
Profilaktyka i zwalczanie*:
Należy przestrzegać 3-4 letniego zmianowania. Wysiewać zdrowe i chemicznie zaprawione nasiona. Unikać częstego deszczowania roślin w okresach wysokiej temperatury, szczególnie w nocy. W okresach największego zagrożenia stosować 2-3 krotnie, zapobiegawczo, zalecane środki ochrony roślin.
W sprzedaży dostępne są także odmiany kapust zazwyczaj ze średnią odpornością na sprawcę choroby.
Mokra zgnilizna bakteryjna
Chorobę wywołują bakterie należące do rodzajów Pseudomonas i Erwinia. Mokra zgnilizna bakteryjna na kapuście pekińskiej występuje zarówno w okresie wegetacji, jak i w czasie długotrwałego przechowania. Do infekcji dochodzi zwykle w miejscach uszkodzonych przez patogeny i szkodniki lub w sposób mechanicznych. Objawy choroby początkowo widoczne są w postaci małych, wodnistych plamek u nasady liści. Plamki szybko powiększają się i obejmują zasięgiem cały zaatakowaną część rośliny, która zaczyna gnić. Gnijące rośliny mają nieprzyjemny zapach. Choroba występuje najczęściej w okresach długotrwałej wilgotnej pogody, z temperaturą 25-30oC.
Profilaktyka i zwalczanie*:
Do krótkotrwałego przechowywania lub transportu należy przeznaczać możliwie suche i nie uszkodzone mechanicznie rośliny. Należy w tym okresie utrzymywać temperaturę około 4oC. Do długotrwałego przechowywania przeznaczać nie przerośnięte i nie przejrzałe główki kapusty, z dobrą okrywą woskową na powierzchni liści.
*zgodnie z zaleceniami „Metodyki Integrowanej Produkcji kapusty” opracowanej przez IO w Skierniewicach.
