Metoda agrotechniczna

obejmuje wszystkie podstawowe i szczegółowe zabiegi uprawowe, które powinny być bezwzględnie przestrzegane.

Jedną z podstawowych zabiegów jest zmianowanie czyli płodozmian. Polega on na zachowanie 4-5 letniej przerwy w uprawie na tym samym polu pomidora. Dobrymi przedplonami dla są: zboża, koniczyna z trawami, groch, fasola, cebula, ogórek, wczesne warzywa kapustne, seler i burak. Niezbyt dobrym stanowiskiem pod uprawę pomidora gruntowego są wieloletnie rośliny bobowate, z uwagi na zwiększoną obecność szkodników wielożernych (rolnice, drutowce).

Pomidor uprawiany przy palikach jest rzadziej atakowany przez patogeny niż uprawiany bez podpór.

W przypadku nawadniania lepsze jest nawadnianie kropelkowe, ponieważ przy deszczowaniu rośliny przez dłuższy czas pozostają mokre, co sprzyja rozwojowi chorób.

Istotnym elementem istotnym agrotechniki jest prawidłowe nawożenie, ponieważ rośliny dobrze odżywione są bardziej odporne na atak szkodników i chorób.

Ochrona plantacji pomidora wymaga ciągłego monitorowania roślin, minimum raz w tygodniu. Przed sadzeniem roślin stanowisko przeznaczone pod uprawę pomidora należy wcześniej sprawdzić na obecność szkodników glebowych (nicieni, pędraków, drutowców). Przed nowym sezonem warto pozbyć się chwastów z pola, ponieważ zwalczanie chorób, szkodników i chwastów przy obecności roślin pomidora na polu jest bardziej utrudnione.

Metoda mechaniczna

Najlepiej sprawdza się w walce z patogenami. Polega ona na usuwaniu z pola roślin porażonych przez choroby. Usuwanie i niszczenie resztek roślinnych po zakończonym sezonie przyczynia się także do zmniejszenia ilości organizmów szkodliwych na polu.

Metoda fizyczna

Metoda ta ma dosyć ograniczony zakres stosowania w uprawie pomidora w gruncie.

Metoda hodowlana

Firmy nasienne oferują obecnie wiele odmian posiadających oporności na niektóre choroby i szkodniki. Uprawa takich odmian jest bardzo korzystna, gdyż ułatwia późniejszą ochronę.