Szkodliwość

Formy bezskrzydłe zasiedlają gromadnie liście, pędy i pąki kwiatowe tworząc tzw. kolonie. Szkody bezpośrednie polegają na nakłuwaniu tkanek i wysysaniu soku komórkowego. Liście ulegają deformacji, żółkną i więdną. Pąki kwiatowe są niedorozwinięte lub ulegają zniekształceniu. W trakcie żerowania mszyce wydzielają duże ilości spadzi (rosa miodowa) – lepkiej wydzieliny oblepiającej zaatakowane części rośliny.  Na jej powierzchni rozwijają się grzyby sadzakowe, które powodują zatykanie aparatów szparkowych. Następuje spowolnienie procesu fotosyntezy i transpiracji co bezpośrednio przedkłada się na spadek plonu. Wzrost roślin zostaje zahamowany.

Gatunki mszyc

Mszyca brzoskwiniowa (Myzus persicae) zasiedla głównie pomidory, paprykę, oberżynę, sałatę, ogórek, warzywa kapustne. Formy bezskrzydłe osobników dorosłych są dł. 2,1-2,3 mm, koloru  zielonożółtego lub zielonego. Syfony jasne, lekko rozdęte, sięgające od 1/5 do 1/4 długości ciała. Czułki krótsze od ciała, sięgające do nasady syfonów. Formy uskrzydlone są dł. 2,3-2,5 mm. Larwy są podobne do osobników dorosłych lecz trochę mniejsze, koloru jasnoróżowego, żółtego lub zielonego. Na jednej roślinie może występować kilka ras barwnych mszyc tego gatunku jednocześnie.

Mszyca burakowa (Aphis fabae). Gatunek dwudomowy. Żeruje na różnych gatunkach roślin ozdobnych (najczęściej chryzantema, gerbera). Osobniki dorosłe form bezskrzydłych są matowe, czarne (z odcieniem zielonym lub brązowym), długości 1,5-2,9 mm. Czułki mają krótsze od ciała. Syfony czarne, krótkie. Formy uskrzydlone są błyszczące, czarne, długości 1,8-2,7 mm. Nimfy matowo czarne (z odcieniem brązowym lub zielonym) z białym, woskowym rysunkiem na odwłoku. Larwy podobne do osobników dorosłych, lecz trochę mniejsze, bez skrzydeł.

Mszyca kapuściana (Brevicoryne brassicae). Atakuje wszystkie gatunki warzyw kapustnych. Dorosłe, bezskrzydłe osobniki są długości 2-3 mm. Ciało koloru szarozielonego, z woskowym nalotem, z dwoma rzędami ciemnych plamek na grzbiecie. Jest koloru żółtozielonego z intensywnym szarym nalotem i krótkimi syfonami. Larwa podobna do osobnika dorosłego jest tylko od niego nieco mniejsza. Osobniki uskrzydlone mają głowę i tułów czarne, odwłok zielony.

Mszyca ogórkowa (Aphis gossypii). Jest gatunkiem wielożernym – atakuje nie tylko ogórki ale także różnych gatunki roślin ozdobnych. Osobniki dorosłe u form bezskrzydłych mają długość 1,4-2 mm, żółte, zielone lub czerwonozielone. Czułki sięgają do 3/4 długości ciała. Syfony krótkie i czarne. Formy uskrzydlone mają głowę i tułów koloru czarnego, odwłok zielony z ciemnymi kropkami po bokach. Larwy są podobne do osobników dorosłych.

Mszyca smugowa (Macrosiphum euphorbiae). Powszechnie występujący szkodnik wielu gatunków roślin. Osobniki dorosłe form bezskrzydłych są długości 2-4 mm, koloru jasnozielonego lub różowego z ciemniejszą smugą wzdłuż grzbietu. Czułki dłuższe od ciała. Dobrze widoczne syfony. Formy uskrzydlone są długości około 3,5 mm, jasno- lub ciemnozielone.

Mszyca ziemniaczana (Aulacorthum solani). Szkodnik wielożerny. Osobnik dorosły ma ciało długości około 2,3 mm, zielone, jasnozielone lub żółtawe z ciemnymi plamami przy podstawie długich syfonów.

Mszyca ziemniaczana średnia (Aulacorthum solani). Samice dorastają do 3 mm
długości, mają ciało barwy zielonej lub żółtawej i długie syfony sięgające do 1/4 długości ciała.
U nasady każdego syfonu występuje zielona plama.

Mszyca ziemniaczana smugowa (Macrosiphum euphorbiae). Jest jedną z największych mszyc zasiedlających m.in. pomidory. Samice są zielone i dorastają do 3,8 mm długości. Czułki długie, przeważnie dłuższe od ciała. Również syfony są długie i dobrze widoczne.

Mszyca szklarniowa wielożerna (Myzus ascalonicus). Zasiedla różne gatunki warzyw (m.in. pomidory).  Występuje często w koloniach z mszycą brzoskwiniową. Samice maja zmienne zabarwienie ciała (od bladooliwkowej do brudnożółtej barwy) i osiągają do 2,1 mm długości. Mają nieco rozdęte syfony i długie czułki.

Czytaj także: „Integrowana ochrona roślin”