Niedobór miedzi

występuje najczęściej na glebach torfowych powodując odbarwianie, zwijanie się i zasychanie brzegów blaszek liściowych, a także słabszy wzrost i wybarwienie się korzeni spichrzowych. Z tego względu gleby torfowe zaleca się co pewien czas nawozić siarczanem miedzi w dawce 40-60 kg/ha. W razie wystąpienia objawów niedoboru tego składnika, zaleca się 2-3 krotne opryskiwanie plantacji co 7 dni 2% roztworem siarczanu miedzi stosując 400-600 l cieczy/ha lub inny wieloskładnikowy nawóz dolistny.

Niedobór boru

występuje najczęściej na glebach o odczynie zasadowym przy pH powyżej 7,5 powodując zamieranie stożka wzrostu roślin oraz czarne plamy na korzeniach marchwi ujawniające się dopiero po około 1 godzinie od ich umycia. Niedoborom tego pierwiastka można zapobiec stosując w nawożeniu fosforowym superfosfat potrójny borowany lub borax w dawce 10-15 kg/ha. Interwencyjnie można go uzupełnić stosując, opryskiwanie plantacji marchwi 0,5% roztworem boraxu lub innym specjalnym nawozem dolistnym zawierającym duże ilości boru.

Niedobór cynku

występuje rzadko ale czasami się zdarza, zwłaszcza na przesuszonych glebach o odczynie zasadowym, powodując, że rośliny słabo rosną a ich liście przybierają szarozieloną barwę. Przy niedoborze tego mikroelementu plantację marchwi należy 2-3 krotnie opryskać 0,2% roztworem siarczanu cynku lub jednym z nawozów dolistnych zawierającym swym składzie większej ilości cynku.

Źródło: „Metodyka Integrowanej Produkcji Marchwi (wydanie drugie)”, opracowanie zbiorowe zespołu Instytutu Ogrodnictwa w Skierniewicach (pod kierunkiem prof. dr hab. F.Adamickiego i dr hab. B.Nawrockiej), Warszawa, listopad 2015 r.