Torf wysoki…

powstał z substancji organicznej w środowisku wodnym pod wpływem ubogiej w składniki pokarmowe wody opadowej. Oprócz mchów (torfów z rodzaju Sphagnum) w jego tworzeniu uczestniczą mało wymagające pod względem pokarmowym rośliny, jak wełnianki, bagno zwyczajne, modrzewnica zwyczajna i borówka bagienna. Torf wysoki ma niskie pH (około 2,5 – 4,5) i jasnobrązowy kolor. Charakteryzuje się luźną, porowatą strukturą. Ma wysoką pojemnością wodną i powietrzną oraz małą zdolnością sorbcyjną. Torf wysoki nie wymaga dezynfekcji przed rozpoczęciem uprawy, ponieważ jest wolny od patogenów i szkodników. Wykorzystywany jest do przygotowania substratów uprawowych i zakwaszania gleby. W sprzedaży dostępny jest torf wysoki kwaśny lub odkwaszony wapnem do samodzielnego przygotowania podłoży (torf frezowany frakcji 0-40 mm oraz torf cegiełkowy) oraz gotowe substraty torfowe.  W obrocie znajdują się torfy pozyskiwane głównie z krajów nadbałtyckich, Niemiec, Szwecji czy Irlandii.

Torf niski…

wytworzył się w dolinach rzecznych lub terenach zalewowych. Powstał poprzez zarastanie zbiorników wodnych zasilanych przepływającą wodą bogatą w związki mineralne. Tworzą go rośliny bagienne, głównie mchy brunatne, trzciny, skrzypy, paprocie i niektóre gatunki traw, roślin drzewiastych i zielnych. Torfy niskie są bardzo zróżnicowane pod względem zawartości składników mineralnych, składu botanicznego i stopnia rozkładu. W porównaniu do torfu wysokiego odznaczają się też mniejszą pojemnością wodą i powietrzną, są mało sterylne i łatwo się zachwaszczają. Mają wysokie pH (powyżej 7). W związku z tym są znacznie mniej przydatne jako podłoże do sporządzania substratów ogrodniczych.

Torf przejściowy…

łączy cechy torfu niskiego jak i wysokiego. Jest bogaty w składniki organiczne jak każdy torf niski, ale ma wyższe zakwaszenie (pH 4-5,5). Powstaje on wówczas, gdy wody zasilające torfowisko stają się zbyt ubogie w składniki mineralne dla roślin tworzących torf niski i zaczynają zarastać je mchy specyficzne dla torfowisk wysokich.