Śmietka ćwiklanka (Pegomyia hyoscyami)

Owadem dorosłym jest muchówka szarej lub szarozielonej barwy z dwoma jasnożółtymi skrzydłami i trzema parami żółtych odnóży z czarnymi stopami. Dorasta do około 7 mm długości. Śmietka składa jaja w złożach, po kilka sztuk, na spodniej stronie liści. Jaja są białe, wrzecionowatego kształtu, do 1 mm długości. Larwa jest beznoga, kremowej barwy i dorasta do około 8 mm długości. Stadium szkodliwym są larwy, które po wylęgu z jaj wgryzają się pomiędzy dolną i górną skórkę liścia wygryzając jego miękisz. Następstwem tego są duże, nieregularne plamy na liściach zwane minami. Śmietka ćwiklanka występuje w trzech pokoleniach w ciągu pełnego sezonu wegetacyjnego przy czym dla buraków szkodliwymi mogą być tylko pierwsze i drugie pokolenie. Trzecie pojawia się w końcu sierpnia i we wrześniu czyli w okresie kiedy buraki kończą wegetację.

Zwalczanie i profilaktyka

  • przestrzeganie zasad agrotechniki pozwalającej na równomierny i szybki wzrost buraków
  • utrzymywanie plantacji wolnej od chwastów kwitnących, które stanowią pokarm dla muchówek
  • wczesny siew.

Zwalczanie środkami ochrony roślin zaleca się przy silnej presji śmietki we wczesnym stadium rozwojowym buraków czyli w okresie wschodów i w fazie pierwszych liści właściwych.

Mszyca burakowa (Aphis fabae)

Jest gatunkiem dwudomnym zimującym w postaci jaj przytwierdzonych do kory pnia i gałązek trzmieliny, kaliny oraz rzadziej jaśminowca. Krzewy te są jej żywicielem pierwotnym, na którym wczesną wiosną rozwija od 2 do 4 pokoleń. Następnie uskrzydlone mszyce przelatują na żywiciela wtórnego, zwanego również żywicielem letnim. Jest to gatunek polifagiczny, który atakuje m.in. warzywa strączkowe (bób, fasola), pomidor, rabarbar,  szpinak . Żywicielem letnim mogą być również chwasty (komosa, oset), rośliny sadownicze  (jabłonie i grusze).

Dorosłe uskrzydlone i bezskrzydłe mszyce oraz ich larwy są czarne. Nimfy, ostatnie stadium larwalne przed pojawieniem się postaci uskrzydlonej, jest również czarna lecz na stronie grzbietowej ma dwa podłużne jasne pasy złożone z białych, woskowych plamek.

Mszyca burakowa powoduje bezpośrednie i pośrednie szkody na roślinie. Do bezpośrednich szkód zalicza się ogładzanie, pozbawianie roślin, pewnej ilości soku, który stanowi pokarm dla mszyc. W wyniku żerowania mszyc liście zasiedlonych przez nią buraków są łyżkowato wygięte w stronę kolonii mszyc. Gatunek ten może zasiedlać buraki w bardzo wczesnym stadium ich rozwoju. W związku z tym może powodować zamieranie wschodzących roślin. Zasiedlenie buraków później, w okresie, w którym następuje wzrost korzenia spichrzowego szkodliwość bezpośrednia tego gatunku maleje. Pośrednie szkody powodowane przez omawiany gatunek to przenoszenie wirusów powodujących mozaikę i żółtaczkę buraków.

Profilaktyka i zwalczanie:

  • zakładanie plantacji buraków ćwikłowych w odległości co najmniej 1 km od upraw będących ich żywicielami
  • utrzymywanie plantacji bez chwastów.

Chemiczne zwalczanie mszyc na burakach ćwikłowych zaleca się tylko w wypadku wystąpienia ich w dużym nasileniu, szczególnie jeśli przypadnie to we wczesnej fazie rozwoju roślin albo gdy na roślinach obserwuje się  objawy chorób wirusowych. Do tego celu należy stosować selektywne środki ochrony roślin do zwalczania mszyc.

Czytaj także:  SZKODNIKI GLEBOWE W UPRAWACH POLOWYCH WARZYW:

Choroby buraka ćwikłowego