Szkodniki glebowe w uprawach polowych warzyw – drutowce
Drutowce to chrząszczy należące do rodziny sprężykowatych (Elateridae). Szkodliwe są larwy, które atakują podziemne części warzyw - korzenie i części spichrzowe.
Opis szkodnika
Chrząszcze sprężyków, powszechnie zwane drutowcami, mają wydłużone ciało. Dorastają do 8-15 mm długości. Mają dwie pary skrzydeł, przy czym pierwsza para przekształcona jest w schitynizowane pokrywy. Pokrywy skrzydeł są bruzdkowane, lekko owłosione. Larwy są silnie wydłużone, cylindryczne lub nieco spłaszczone, z wyraźnie zaznaczoną segmentacją oraz twardą chitynizowaną powierzchnią ciała. Dorastają do 25 mm długości.
Spośród kilkunastu gatunków najczęściej występują:
- siewnik skibowiec (Agriotes sputator) – słomianożółte lawy, długości 17-20 mm, preferują ciężkie gleby
- osiewnik ciemny (A. obscurus) – żółtobrązowe larwy, długości 15-20 mm, występują na bardziej suchych stanowiskach
- osiewnik rolowiec (A. lineatus) – żółte larwy, długości 17-25 mm, występują najczęściej w glebach próchnicznych.
Cykl rozwojowy i szkodliwość
W glebie zimują zarówno chrząszcze jak i ich larwy. Dorosłe chrząszcze zaczynają latać w marcu, do października. Samica składa jaja do gleby na głębokość około 5 cm. Rozwój larw trwa 2-4 lata i odbywa się w glebie.
Larwy żerują w strefie korzeniowej roślin do głębokości 20 cm. Odżywiają się podziemnymi częściami roślin – wgryzają się do młodych korzeni, szyjki korzeniowej i korzeni spichrzowych, drążąc korytarze i zanieczyszczając je odchodami. W przypadku uszkodzenia siewek i młodych roślin następuje ich zasychanie. Najczęściej i najliczniej zasiedlają pola z roślinami okopowymi, zbożami, wieloletnimi motylkowymi i trawami.
Zwalczanie metodą integrowanej ochrony roślin:
Podstawową metodą zwalczania szkodnika jest przestrzeganie właściwego płodozmianu.