Temperatura

Wymagania cieplne cebuli zależą od jej fazy rozwojowej. Minimalna temperatura kiełkowania nasion wynosi 5-6°C a optymalna 18°C. Po wschodach, oraz w okresie intensywnego wzrostu szczypioru najbardziej korzystna jest temperatura w granicach 12-15°C, oraz stosunkowo krótki dzień. Natomiast, w okresie formowania cebul najbardziej odpowiednia temperatura mieści się w zakresie 16-20°C. Temperatura 20°C lub wyższa pożądana jest w okresie załamywania szczypioru i dojrzewania. Znacznie mniejsze wymagania cieplne mają odmiany przeznaczone do uprawy ozimej. W początkowym okresie wzrostu cebula jest mało wrażliwa na przymrozki, a w uprawie ozimej, bez okrywy śnieżnej, znosi krótkotrwałe mrozy dochodzące nawet do –15°C. O wiele bardziej wrażliwe są rośliny starsze, które ulegają uszkodzeniom mrozowym już w temperaturze –1,5°C.

Wymagania glebowe

Cebula wymaga gleb żyznych, próchnicznych, niezaskorupiających się, wcześnie nadających się do uprawy. Powinna dobrze zatrzymywać wilgoć, ale nie na terenach podmokłych, klasy bonitacyjnej nie gorszej niż IVa. Szczególnie przydatne są czarnoziemy, czarne ziemie, lessy oraz mady średnie a nie nadają się gleby bardzo ciężkie, ilaste, podmokłe, ani też łatwo przesuszające się gleby piaszczyste, a także silnie zachwaszczone i kamieniste.

Wymagania wodne

Z uwagi na płytki system korzeniowy cebula jest wrażliwa na niedobór wody w glebie, w każdej fazie wzrostu, ale szczególnie w czasie wschodów oraz intensywnego przyrostu cebul, który u cebuli z siewu wiosennego przypada na okres od połowy czerwca do końca lipca. Susza w okresie wschodów powoduje zmniejszenie liczby roślin na jednostce powierzchni, a w okresie formowania cebul ograniczenie ich masy jednostkowej. W obu przypadkach odbija się to bardzo niekorzystnie na wysokości i jakości plonu. Nadmiar opadów w końcowym okresie wegetacji może opóźnić dojrzewanie cebuli oraz pogarsza jej jakość i trwałość przechowalniczą.

Płodozmian

Ze względów fitosanitarnych nie powinna być uprawiana po sobie ani po innych warzywach cebulowatych jak: czosnek, por, szczypiorek czy siedmiolatka, na tym samym polu częściej niż co 4 lata.

Dobrymi przedplonami dla cebuli są rośliny pozostawiające stanowisko wolne od chwastów, nieporażane przez najgroźniejszego szkodnika cebuli – niszczyka zjadliwego oraz w miarę wcześnie schodzące z pola, tak aby można było starannie przygotować glebę. Jednym z najlepszych jest stanowisko po grochu, fasoli, wyce, peluszce, ogórkach, kalafiorze i rzepaku. Nie nadają się natomiast rośliny będące żywicielami dla niszczyka zjadliwego, wśród których znajdują się niektóre bardzo cenne rośliny bobowate, jak koniczyna czerwona, lucerna oraz bobik i bób.

Rośliny zalecane jako przedplon dla cebuli: kapustowate (kapusta, kalafior, rzodkiew, rzodkiewka, rzepa, rzepak, rzepik, gorczyca), dyniowate (ogórek, dynia, melon), bobowate (groch, fasola, wyka, peluszka, łubin), pomidor, marchew, buraki, sałata, zboża (pszenica, jęczmień, żyto), kukurydza, facelia

Rośliny nie zalecane jako przedplon dla cebuli: cebulowate (cebula, czosnek, por, siedmiolatka), pietruszka, seler, bób, bobik, koniczyna, lucerna, ziemniak, owies.

Źródło: „Metodyka INTEGROWANEJ PRODUKCJI  CEBULI”(wydanie drugie)”, opracowanie zbiorowe zespołu Instytutu Ogrodnictwa w Skierniewicach pod kierunkiem prof. dr hab. F.Adamickiego i dr hab. B.Nawrockiej, Warszawa, grudzień 2015 r.