Temperatura

Kapusta pekińska jest bardzo wrażliwa na chłody w początkowym okresie wzrostu. W tej fazie wegetacji przy dłużej utrzymujących się temperaturach poniżej 16°C przedwcześnie wybija w pędy kwiatostanowe. Jest typową rośliną dnia długiego, zatem długi dzień również sprzyja wybijaniu w pędy kwiatostanowe. W początkowym okresie wzrostu najlepiej rośnie przy średniej temperaturze dobowej 18-20°C. W okresie zawiązywania główek korzystniejsze są temperatury 15-16°C, zaś w końcowej fazie wzrostu około 10-13°C. Od połowy lipca do końca października kapusta pekińska w warunkach polskich najlepiej rośnie i plonuje. W końcowej fazie wzrostu kapusta pekińska znosi krótkotrwałe przymrozki nawet do -7, -8°C. Częste nawroty przymrozków lub dłużej trwające spadki temperatury poniżej 0°C powodują, że główki nie nadają się do przechowywania, bądź tracą wartość handlową. Młode rośliny są o wiele bardziej wrażliwe i ulegają uszkodzeniom mrozowym już w temperaturze -2, -3°C.

Wymagania glebowe dla kapusty pekińskiej

Kapusta pekińska wymaga gleb utrzymanych w dobrej kulturze, żyznych, próchnicznych, zasobnych w składniki pokarmowe, niezaskorupiających się, dobrze zatrzymujących wodę, klasy bonitacyjnej nie gorszej niż IVa. Najlepiej rośnie na glebach o odczynie zbliżonym do obojętnego, o pH 6,5-7,5 i zawartości wapnia powyżej 1000 mg/1 dcm3 gleby. Szczególnie przydatne do jej uprawy są czarnoziemy, czarne ziemie, lessy, mady średnie, oraz gleby gliniasto-piaszczyste. Nie nadają się gleby bardzo ciężkie, ilaste, podmokłe, ani też łatwo przesuszające się gleby piaszczyste, a także silnie zachwaszczone i kamieniste.

Wymagania wodne dla kapusty pekińskiej

Z uwagi na płytki system korzeniowy kapusta pekińska jest wrażliwa na niedobór wody w glebie w każdym okresie wzrostu. Ma to szczególnie znaczenie w okresie wschodów bądź bezpośrednio po wysadzeniu rozsady w polu oraz w okresie zawiązywania i dorastania główek. Wilgotność gleby dla tej rośliny nie powinna być niższa niż 70-85% ppw (polowej pojemności wodnej). Niedobór wilgoci powoduje zahamowanie wzrostu roślin. Przyczynia się także do zmniejszenia plonowania oraz pogorszenia jakości plonu. Nierównomierne zaopatrzenie roślin w wodę jest jedną z głównych przyczyn występowania brzegowego zamierania liści, tzw. „tipburn”. Warzywo to źle znosi również zalewanie wodą, rośliny wówczas gorzej rosną a nadmiar wilgoci zwiększa ryzyko porażenia przez choroby.

Płodozmian

W produkcji integrowanej roślin kapusta pekińska nie powinna być uprawiana po sobie ani po innych roślinach z rodziny kapustowatych częściej, niż co 4 lata.  Plantacja nie powinna znajdować się w bezpośrednim sąsiedztwie pól, na których uprawiane są inne warzywa kapustowate lub rzepowate a z roślin rolniczych – rzepak, gorczyca czy brukiew.

Zestawienie gatunków (korzystne i niekorzystne) jako przedplonu dla kapusty pekińskiej:

  • Gatunki korzystne – cebulowate (cebula, czosnek, por), dyniowate (ogórek, dynia, melon), bobowate (groch, fasola, bób, wyka, peluszka, łubin), pomidor, marchew, ziemniak, cykoria, sałata,  zboża (pszenica, żyto, jęczmień, owies), facelia
  • Gatunki niekorzystne – kapustowate (kapusty, kalafior, brokuł, jarmuż, rzodkiew, rzodkiewka, rzepa, kalarepa, chrzan, rzepak jary i ozimy, rzepik, gorczyca, brukiew), buraki, szpinak

Źródło: „Metodyka INTEGROWANEJ PRODUKCJI KAPUSTY PEKIŃSKIEJ”, Opracowanie zbiorowe Instytutu Ogrodnictwa w Skierniewicach, Warszawa wrzesień 2014 r.

Wymagania pokarmowe i potrzeby nawozowe kapusty pekińskiej