W trakcie okresu wegetacji rośliny brokułu narażone są na szereg negatywnych czynników, w wyniku których dochodzi do zaburzeń fizjologicznych. Do najważniejszych z nich zaliczamy:

  • Zanik stożka wzrostu – przechłodzenie siewek (temperatury poniżej 7-8°C).
  • Jarowizacja (rośliny młodociane wytwarzają kwiatostan) – długotrwałe oddziaływanie temperatury poniżej 10°C na rozsadę lub rośliny zaraz po posadzeniu.
  • Brak róży – uszkodzenie stożków wzrostu, mechaniczne lub na skutek wysokiej/niskiej temperatury.
  • Przedwczesne tworzenie róż (guzikowatość) – zestarzenie się rozsady, niedożywienie, przesuszenie, uszkodzenie korzeni rozsady lub roślin po wysadzeniu w pole.
  • Przerastanie róż liśćmi – długi okres temperatur > 25°C podczas wzrostu i tworzenia róż.
  • Deformacje róż przy jednoczesnym żółtawym przebarwieniu – wysokie temperatury w okresie tworzenia i dorastania róż. Odmiany o długim okresie wegetacji są mniej podatne na przedwczesne zakwitanie przy wysokiej temperaturze.
  • Brązowienie pąków róży brokułu – nieprawidłowa gospodarka potasem, w warunkach nadmiernej wilgotności podłoża, wysokiej temperaturze powietrza i deficycie boru.
  • Ciemnienie i wykruszanie się pąków – deficyt boru w różach zbyt intensywnie rosnących roślin, w warunkach niskiej wilgotności powietrza i wysokiej transpiracji.
  • Róże małe, luźne, z antocyjanowymi przebarwieniami, drewniejące – niedobór wody i składników pokarmowych (zwłaszcza azotu).
  • Róże żółtawe – zahamowany dopływ światła do róż (np. przykrycie róż liśćmi) .
  • Róże o zróżnicowanej zwartości, rozluźnione – zbyt późny zbiór oraz czynniki stresowe (zbyt mała wilgotność gleby i powietrza, duża ilość światła, wysoka temperatura oraz niedobór składników pokarmowych. Najbardziej podatne są odmiany wczesne.
  • Jamistość (puste komory) głąba – wewnętrzne pękanie tkanek miękiszowych pędu. Jest to zaburzenia wzrostu tkanek przy zmiennych warunkach wilgotnościowych i temperaturowych, nadmiernym nawożeniu azotowym (skokowe przyrosty tkanek), deficycie boru, zbyt dużej rozstawie roślin (nadmierna ewaporacja zubożająca zasoby wody dostępnej dla roślin).
  • Biczykowatość liści – poprzeczna redukcja blaszki liściowej przy niedoborze molibdenu, u brokułu rzadziej spotykana niż u kalafiorów.
  • Chloroza cętkowana liści – niedobór manganu, może objawiać się w warunkach wysokich temperatur.

Źródło: „Metodyka: Integrowana Produkcja brokułu” (wydanie pierwsze). Opracowanie zbiorowe Instytutu Ogrodnictwa w Skierniewicach pod kierunkiem prof. dr. hab. Gabriela Łabanowskiego. Warszawa, wrzesień 2016 r.