Definicja

Nawozy fosforynowe dostarczają roślinom składniki odżywcze takie jak: fosfor, potas i azot (fosforyn potasu, fosforyn amonu) oraz indukują naturalną odporność roślin na stresy biotyczne (np. patogeny chorobotwórcze) i abiotyczne (np. niska lub wysoka temperatura). Przyczynia się także do zwiększenia plonu i poprawy jego jakości. Fosforyny wzmacniają ściany komórkowe oraz pobudzają naturalną odporność roślin poprzez produkcję fitoalesyn. Zgodnie z definicją fitoalesyny (tzw. „metabolitów stresu”) to grupa związków chemicznych powstających w odpowiedzi na atak patogenów lub innych czynników stresowych.

Opis działania

Działają fungistatycznie, tj. ograniczają rozprzestrzenianie się czynników chorobotwórczych, spowalniają wzrost komórek patogenicznych grzybów. Na podstawie badań stwierdzono, że fosforyny  mogą stanowić uzupełnienie programów ochrony warzyw przed mączniakami rzekomymi (w uprawach cebuli, ogórka, sałaty, warzyw kapustnych) oraz zarazą ziemniaka (w uprawach pomidora i ziemniaka).  Obserwacje prowadzone na polach kapusty głowiastej sugerują możliwość ograniczania występowania kiły kapustnych. Fosforyny sprawdzają się także, jako dodatek do fungicydów stosowanych w uprawach drzew i krzewów owocowych.

Fosfor (P) jest jednym z trzech najważniejszych makroskładników niezbędnych dla prawidłowego wzrostu i plonowania roślin. Ze względu na swoją reaktywność w przyrodzie występuje w połączeniu z tlenem i wodorem. Działanie nawozowe (odżywiające rośliny) spełnia fosfor przy pełnym utlenieniu (H2PO4, HPO42-). Jeśli fosfor nie jest całkowicie utleniony to tworzy cząsteczkę nazywaną fosforynem (H2PO3, HPO32-) i wykazuje działanie wspomagające ochronę roślin. Fosforyny w porównaniu do fosforanów są lepiej rozpuszczalne w wodzie, szybciej pobierane przez rośliny oraz bardziej mobilne w tkankach przewodzących. Zatem w roślinie działają systemicznie.  Mogą być stosowane dolistnie i doglebowo oraz mieszane z większością preparatów, z wyjątkiem fungicydów miedziowych.

Czytaj także: „Czym są biostymulatory?