Mączniak rzekomy szpinaku
Mączniak rzekomy to jedna z najczęstszych chorób grzybowych szpinaku, która może powodować znaczne szkody na plantacji. Szczególne zagrożenie stanowi w uprawach wczesnowiosennych i jesiennych. Sprawca choroby – Peronospora farinosa f. sp. Spinaciae – może porażać rośliny w różnych fazach ich wzrostu tj. od siewek do kwitnienia. Infekuje również niektóre chwasty z rodziny komosowatych.
Mączniak rzekomy szpinaku – objawy występowania
Mączniak rzekomy szpinaku na zainfekowanych liścieniach widoczny jest w postaci przejaśnień i delikatnego nalotu zarodników. Na starszych roślinach, początkowo widoczne są żółte plamy, które stopniowo powiększają się, a następnie ulegają nekrozie. Na dolnej stronie blaszki liściowej, w obrębie powstałych plam, widoczny jest szarofioletowy nalot zarodników konidialnych z zarodniami pływkowymi. Przy wysokiej presji patogenu, liście szpinaku mogą się zwijać, a porażone siewki zamierają.
Cykl rozwojowy sprawcy mączniaka rzekomego
Sprawcą choroby jest organizm grzybopodobny Peronospora farinosa f. sp. spinaciae. Patogen ten ma liczne rasy i ma zdolność do przystosowywania się do nowych odmian szpinaku. Międzynarodowa Grupa Robocza ds. Peronospory w Szpinaku (IWGP) monitoruje pojawianie się nowych ras.
P. farinosa f. sp. spinaciae zimuje w postaci grzybni oraz zarodników przetrwalnikowych (oospor) na resztkach roślinnych w glebie. Zarodnie pływkowe są przenoszone na sąsiadujące rośliny z wiatrem i z kroplami wody. Zarodniki tworzą się w warunkach wysokiej wilgotności powietrza, w zakresie temperatur 5-20oC. Zarodniki najszybciej kiełkują w obecności wody, w temperaturze 10oC. Do infekcji dochodzi w czasie wilgotnej i chłodnej pogody oraz długotrwałego okresu zwilżenia liści w ciągu dnia. Strzępki grzybni przenikają do wnętrza komórek skórki. Czas inkubacji patogenu wynosi 6 dni.
Ochrona przed mączniakiem rzekomym
Do działań zapobiegawczych należy płodozmian oraz dokładne usuwanie resztek i chorych fragmentów roślin. Firmy nasienne mają w swojej ofercie odmiany odporne na sprawcę mączniaka rzekomego szpinaku.
Środki ochrony roślin można stosować w przypadku zagrożenia infekcją lub po wystąpieniu pierwszych objawów choroby uprawnej od fazy 4 liścia, do momentu osiągnięcia przez roślinę 50% masy liściowej
typowej dla odmiany (BBCH 14- 45). Zgodnie z aktualnym Programem Ochrony Roślin (2024 r.) w ochronie szpinaku można wykorzystać następujące preparaty: Mandius 250 SC, Revolte 250 SC. Oba środki zawierają substancję czynną mandipropamid (z grupy amidów). Można je stosować w dawce 6 ml/100m2, 2 razy w sezonie, co 21 dni. Okres karencji wynosi 7 dni.
Na podstawie „METODYKA INTEGROWANEJ PRODUKCJI SZPINAKU” (wydanie trzecie zmienione), Warszawa, styczeń 2023 r.
