Wapń praktycznie w całości (98%) pobierany jest z podłoża. Z powodu utrudnionego pobierania i przemieszczania wapnia w roślinie tkanki nie są dostateczne wysycone tym pierwiastkiem.

Zaburzeniem fizjologicznym spowodowany niedoborem wapnia w roślinie jest tzw. tipburn. Występowaniu choroby sprzyjają wahania wilgotności.

Tipburn suchy widoczny jest w postaci zasychania brzegów liści. Objawy występują najczęściej przy wysokiej temperaturze i zbyt szybkim odparowaniu wody z liści. W obrębie zaschniętych tkanek często dochodzi do rozwoju szarej pleśni.

Tipburn naczyniowy powoduje zamierania liści wewnętrznych główki sałaty. Dochodzi do niego przy zbyt wysokiej wilgotność podłoża i powietrza, kiedy woda z jonami wapnia nie jest pobierana przez korzenie. W takich warunkach woda nie może być wytranspirowana z liści. W środku główki liście gniją ale na przekroju wiązki przewodzące nie są zabrązowiałe. Zbrązowienie wiązek przewodzących jest objawem choroby bakteryjnej.

Latex tipburn – w sałacie może dojść do pękania naczyń przewodzących i pojawiania się soku mlecznego. Choroba występuje najczęściej podczas starzenia się roślin, kiedy główki zbyt długo przetrzymywane są w polu.

Sałata powinna być nawożona przede wszystkim przedwegetacyjnie. Wapń można stosować w trakcie uprawy dolistnie i dokorzeniowo.