Objawy niedoborów mikroelementów w pomidorze
Pomidory gruntowe, podobnie jak spod osłon, wrażliwe są na niedobory mikroelementów. Brak odpowiedniej ilości składników pokarmowych wpływa niekorzystnie na rozwój roślin oraz jakość owoców, co może doprowadzić do spadku plonu handlowego.
Niedobór boru
Pierwszym objawem braku boru jest poczernienie wierzchołka wzrostu pędu. Wskutek uszkodzenia wierzchołka w dolnej części pędu wyrastają nowe liście, przez co roślina bardzo się zagęszcza. Ogonki liściowe stają się kruche. Owoce mogą ulegać zniekształceniu i mogą pojawić się na nich brunatne plamy.
Niedobór miedzi
Efektem niedoboru miedzi jest zahamowanie wzrostu pędu. Liście przybierają odcień niebieskozielony, a ich powierzchnia jest zredukowana. Blaszki środkowych i górnych (młodszych) liści zwijają się, przyjmując charakterystyczny rurkowaty kształt.
Niedobór molibdenu
Brak molibdenu objawia się bladozielonymi, stopniowo żółknącymi, cętkowanymi plamami postępującymi od wierzchołków liści. W późniejszym stadium niedożywienia zabarwiona na żółto tkanka zamiera i zasycha. Objawy najpierw widoczne są na starszych, a potem na coraz młodszych liściach.
Niedobór manganu
Liście niedożywionych manganem roślin są bladozielone, a następnie zółtozielone. Zmiany te obserwuje się najpierw na środkowych a następnie wierzchołkowych liściach. Ich powierzchnia jest nierówna – chlorotyczne plamki między nerwami uwypuklają się. Przy długotrwałym głodzie blaszki liściowe lekko skręcają się ku górze.
Po zauważeniu objawów niedoboru opisanych wyżej składników należy rośliny nawozić dolistnie używając, w zależności od potrzeb: siarczanu magnezowego, boraksu, molibdenianu amonu lub sodu, siarczanu manganawego albo nawozów wieloskładnikowych.
Źródło” „Metodyka uprawy pomidora gruntowego (wyd. drugie)”, Opracowanie zbiorowe zespołu Katedry warzywnictwa i Katedry metod ochrony roślin Uniwersytetu przyrodniczego w Poznaniu (po kierownictwem prof. dr hab. Mikołaja Knaflewskiego), Warszawa, październik 2015 r.
