Wymagania klimatyczne i glebowe do uprawy papryki

Papryka ze względu na duże walory smakowe i odżywcze jest cenionym warzywem wśród konsumentów. Może być uprawiana zarówno w polu jaki i pod osłonami. W Polsce dominują uprawy w gruncie pod tunelami foliowymi. Papryka ma stosunkowo duże wymagania środowiskowe.

Temperatura

Papryka należy do warzyw ciepłolubnych. Jest wrażliwa na niskie temperatury i ich wahania. Optymalna temperatura powietrza w dzień powinna wynosić 21-28 st. C (w ciągu wzrostu i rozwoju papryki) lub 20-28 st. C (w okresie kwitnienia i owocowania). Nocą optymalna temperatura powietrza przez cały okres uprawy powinna oscylować w granicach 16-20 st. C. Temperatura gleby powinna wynosić około 20 st.C. W temperaturze około 14-15 st.C rośliny przestają pobierać wodę i składniki mineralne z podłoża. W temperaturze powyżej 29-30 st. C pyłek kwiatowy traci żywotność – rośliny kwitną obficie ale kwiaty opadają niezapylone. Jeżeli zbyt wysokiej temperaturze towarzyszy niedobór wody to dochodzi do masowego zrzucania zawiązków owoców.

Podłoże

Gleba do uprawy papryki powinna być żyzna, niezbyt ciężka, łatwo nagrzewająca się, o odpowiedniej strukturze i uregulowanych stosunkach wodnych. Jej odczyn powinien być zbliżony do obojętnego (pH 6-6.8), a zasolenie powinno wynosić 1.2-1.5 g NaCL/dm³. Od rodzaju gleby zależy wczesność i wielkość plonu. Na glebach lżejszych, o małej zawartości materii organicznej, papryka owocuje wcześniej i słabiej, niż na glebach zasobniejszych. Bardzo istotnym elementem uprawy jest przeprowadzenia analizy gleby przed sadzeniem roślin, która pozwoli opracować odpowiedni program nawożenia.

Wymagania wodne

Papryka jest rośliną o dość dużych wymaganiach wodnych. W okresie tworzenia systemu korzeniowego optymalna wilgotność gleby powinna wynosić 60% polowej pojemności wodnej, zaś w okresie owocowania 70-80%. Nadmiar wody w glebie (powyżej 80%) upośledza funkcjonowanie systemu korzeniowego co w konsekwencji prowadzi do ograniczenia wzrostu i rozwoju roślin. Rośliny wymagają regularnego nawadniania (często, małymi dawkami) i nawożenia za pomocą linii kroplujących. Skład i dawki pożywki do ferygacji powinny być dostosowane do fazy rozwojowej rośliny i warunków pogodowych.

Optymalna wilgotność względna powietrza w tunelu w okresie kwitnienia i owocowania powinna wynosić 78-80%. Zbyt wysoka wilgotność powietrza sprzyja występowaniu chorób grzybowych. Aby temu zapobiec tunele powinny być wietrzone.