Proces krzyżowania i powstania nowych odmian

Pierwszym etapem tworzenia różnobarwnych odmian kalafiorów jest wybór roślin rodzicielskich. Naukowcy i hodowcy starannie wybierają rośliny rodzicielskie o pożądanych cechach. Cechy te mogą obejmować określone geny koloru lub cechy, które przyczyniają się do rozwoju koloru. Wybierając rośliny rodzicielskie, które już wykazują oznaki pigmentacji, szanse, by wyprodukować kolorowe kalafiory są większe.

Po wybraniu roślin rodzicielskich przeprowadza się krzyżowanie w celu połączenia pożądanych cech. Polega to na przeniesieniu pyłku z jednej rośliny na drugą w celu ułatwienia zapłodnienia. Dążeniem jest wprowadzenie genów odpowiedzialnych za kolorowe pigmenty do różnych odmian kalafiora. Dzięki wielokrotnym krzyżówkom hodowcy roślin mają nadzieję opracować nowe odmiany o unikatowych kolorach. Po procesie krzyżowania powstałe potomstwo jest sprawdzane i selekcjonowane pod kątem pożądanych cech kolorystycznych. Wiąże się to z badaniem i oceną roślin pod kątem intensywności, jednolitości i stabilności koloru. Rośliny wykazujące pożądane cechy kolorystyczne są starannie oznaczane i wybierane do dalszej hodowli.

Wybrane rośliny są następnie rozmnażane w celu wyprodukowania dużej liczby potomstwa o pożądanych cechach kolorystycznych. Można to zrobić za pomocą różnych metod, takich jak rozmnażanie z nasion lub hodowla tkankowa. Celem jest zapewnienie, że kolorowe odmiany kalafiora mogą być konsekwentnie rozmnażane.

Jak uprawiać kolorowe kalafiory – różnice w zależności od wybarwienia

Techniki uprawy stosowane w przypadku kolorowych kalafiorów mogą się różnić, w zależności od konkretnej odmiany. Na przykład, fioletowy kalafior wymaga niższej temperatury podczas wzrostu, aby zwiększyć intensywność koloru. Z drugiej strony, pomarańczowy lub żółty kalafior może korzystać ze zwiększonej ekspozycji na światło słoneczne, aby stymulować produkcję pigmentów.

Po osiągnięciu dojrzałości kolorowe kalafiory są zbierane i odpowiednio przechowywane. Ważne jest, aby obchodzić się z nimi ostrożnie, aby uniknąć uszkodzenia jego pigmentów. Kolorowe kalafiory mogą mieć nieco inne wymagania dotyczące przechowywania, niż tradycyjny, biały kalafior. Zaleca się przechowywanie ich w chłodnym i suchym miejscu, aby zachować ich żywe kolory.

Fioletowe odmiany kalafiora

Fioletowy kalafior jest bogaty w antocyjany, które pozwalają uzyskać głęboki, fioletowy kolor. Antocyjany to naturalne pigmenty występujące w wielu owocach i warzywach. Fioletowy kalafior może być spożywany na surowo, pieczony lub gotowany w różnych potrawach, dodając koloru na talerzu.

W Holandii, podczas dni otwartych firm hodowlano-nasiennych pokazano kilka ciekawych odmian kalafiora o fioletowej barwie. Pierwsza z nich to propozycja firmy Syngenta – Hipster. Odmiana jest przeznaczona do bezpośredniej konsumpcji. Róże są zwarte i intensywnie wybarwione. Hipster to alternatywa dla popularnej odmiany Graffiti – jest od niej wcześniejsza. Hipster to propozycja o szerokich możliwościach adaptacji w wielu regionach uprawy. Półwzniesione rośliny są bardzo wyrównane na polu, a okres wegetacji odmiany wynosi około 80 dni.

Purpurina - fioletowy kalafior z asortymentu Sakaty (fot. DŁB)
Purpurina – fioletowy kalafior z asortymentu Sakaty (fot. DŁB)

Druga ciekawa nowa odmiana fioletowego kalafiora to propozycja firmy Sakata – Purpurina. Dorasta szybko, w ciągu 65 do 80 dni, w zależności od czasu i obszaru produkcji. Roślina jest bardzo silna, o wzniesionym pokroju. Purpurina wytwarza dobrego rozmiaru i dość zwarte róże, które mogą być używane zarówno do spożywania na świeżo, jak i do przetwarzania. Purpurina wykazuje dobrą tolerancję na choroby.

Fioletowy kalafior Lavender (fot. DŁB)
Fioletowy kalafior Lavender (fot. DŁB)

Trzeci fioletowej barwy kalafior to propozycja firmy Rijk Zwaan. Jest to Lavender – odmiana przeznaczona na rynek warzyw świeżych oraz do przetwórstwa. Lavender tworzy silne, dobrze zbudowane rośliny o mocnym wigorze zachowujące zdrowotność nawet w bardzo trudnych warunkach. Róże mają gładkie uziarnienie i bardzo dobrą trwałość polową. Są intensywnie, równomiernie i głęboko wybarwione, zachowują kolor również po obróbce termicznej. Okres wegetacji zależy od terminu uprawy i wynosi: 75 – 85 wiosną, 65 – 68 dni latem i 85 – 95 dni jesienią.

Kalafiory o barwie pomarańczowej

Pomarańczowy kalafior jest bogaty w beta-karoten, który jest przeciwutleniaczem, i jest przekształcany w organizmie człowieka w witaminę A. Ma nieco słodszy smak w porównaniu do białego kalafiora i może być stosowany w różnych przepisach, jest szczególnie lubiany przez branżę HoReCa. Dwie ciekawe propozycje w grupie kalafiora o pomarańczowych różach to Tangeline i Clementine ma w ofercie Syngenta.

Tangeline to kalafior o pomarańczowej róży, gotowy do zbioru po 77 dniach. Można wydłużyć okresu jego zbioru. Plon klasy I stanowi wysoki odsetek całego plonu. Róże są atrakcyjne, pomarańczowe. Druga z nich – Clementine – nadaje się na rynek warzyw świeżych i do przetwórstwa, jest łatwa w uprawie, a zbiór przebiega sprawnie, gdyż róże są wyrównane. Zaletą Clementine jest intensywne pomarańczowe wybarwienie. Wymaga około 75 dni do zbioru.

Kalafiory żółte

Żółte kalafior mają wysoki poziom beta-karotenu, a także jest bogaty w luteinę – kolejny silny przeciwutleniacz. Ma łagodny, lekko orzechowy smak i może być stosowany jako kolorowa alternatywa w każdym przepisie, który wymaga kalafiora.

flame star żółty kalafior
Kalafior Flame Star (fot. DŁB)

Jesienią na poletkach w Holandii ciekawą odmianę żółtego kalafiora – Flame Star – pokazała firma Syngenta. Nadaje się ona do całosezonowej produkcji (okres wegetacji – 75 – 80 dni), a pozytywne cechy tej odmiany to dobrze okrywające się róże oraz duży wigor i wysoka zdrowotność roślin. Róże mają regularny kształt, atrakcyjny wygląd handlowy oraz oryginalne walory smakowe.

Kalafiory typu Romanesco

Kalafiory Romanesco, choć nie są tak popularne, jak tradycyjne, białe kalafiory, zyskują coraz więcej zwolenników. W ostatnich latach coraz więcej osób zauważa ich wyjątkowy wygląd i smak, który jest doceniany głównie w branży HoReCa. Cieszy się dużą popularnością w krajach takich, jak Niemcy i Włochy, a także coraz częściej można go spotkać na półkach polskich marketów. Romanesco to wyjątkowe warzywo o charakterystycznym wyglądzie, jasnozielonym wybarwieniu (chociaż są już o białe odmiany tego typu) i łagodnym, lekko orzechowym smaku.

Kalafior typu Romanesco - Vitaverde (fot. DŁB)
Zielony kalafior typu Romanesco – Vitaverde oraz biała odmiana typu Romanesco (fot. DŁB)

Kalafiory zielone

Na zielone kalafiory zwróciłam uwagę podczas jesiennej wizyty na poletkach doświadczalnych w Holandii. Firma Rijk Zwaan pokazała zieloną odmianę kalafiora Vitaverde, który może być uprawiany od kwietnia do października (okres wegetacji wynosi 65 – 75 dni latem oraz 70 – 80 w uprawie wiosennej i letniej). Może być przeznaczany zarówno na rynek warzyw świeżych, jak i do przetwórstwa. Rośliny o mocnym wigorze tworzą intensywnie wybarwione na zielono, zwarte róże bez tendencji do omszeń czy przerastania liśćmi. Poza wysokim poziomem letniej stabilności, Vitaverde jest bardzo wyrównany i łatwy w zbiorze.